Κασέτα Καλοκαίρι ’19: Ρεμπέτικα
“Οι Τέλειες Ατέλειες”

Οι καλοκαιρινές Kασέτες του Μελωδία 99.2 είναι αφιερωμένες στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και η πρώτη Kασέτα είναι γεμάτη ρεμπέτικα.

Ο Μελωδία 99.2 αναθέτει στον μουσικό, ερευνητή και δάσκαλο Δημήτρη Μυστακίδη να φτιάξει μια κασέτα με τραγούδια που καθόρισαν το ελληνικό ρεπερτόριο – τραγούδια που γράφτηκαν πηγαία, από ευφυείς λαϊκούς καλλιτέχνες και μιλούν για το «τσαλάκωμα», τα λάθη, τις αδυναμίες μας, υπενθυμίζοντάς μας πως το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης κρύβεται στις διαχρονικές ατέλειές της.

Επί σκηνής αγαπημένοι ερμηνευτές, ανάμεσά τους η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Ελένη Βιτάλη, η Γιώτα Νέγκα, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελένη Τσαλιγοπούλου, αναλαμβάνουν να φωτίσουν αυτή την ξεχωριστή Κασέτα.

Και οι μουσικοί Νίκος Τατασόπουλος (μπουζούκι), Αρίστος Βαμβακούσης (μπουζούκι), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν), Απόστολος Τσαρδάκας (κανονάκι, βιολί, μπαγλαμά), Σάκης Καρακώστας (βιολί), Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο), Τάσος Μισυρλής (τσέλο), Κώστας Καλατζής (κρουστά) και ο Δημήτρης Μυστακίδης (κιθάρα)

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Δημήτρης Μυστακίδης / Fishbowl Music Tank
Επιμέλεια παραγωγής: Frontstage / Μελωδία 99.2

Ρεμπέτικο. Μια λέξη, διάφορες προσεγγίσεις.

Πολλά χρόνια μετά την εποχή της δημιουργίας του, το ρεμπέτικο συνεχίζει να βρίσκεται στο προσκήνιο. Είτε σαν κοινωνικό πρότυπο για τους υπερασπιστές της ανυπότακτης λαϊκής ψυχής, είτε σαν κακό παράδειγμα για τους “λόγιους” εραστές της υψηλής μουσικής τέχνης, είτε σαν πεδίο αντιπαράθεσης ιδεολογιών ανατολής-δύσης και πάει λέγοντας.

Κι αν σήμερα θεωρείται από πολλούς επίκαιρο, είναι μάλλον επειδή σαν κοινωνία δεν καταφέραμε να εξαλείψουμε τους λόγους που το δημιούργησαν, μιας και πολλά από τα θέματά του είναι σαν να μιλούν για το σήμερα. Για παράδειγμα, αν ο έρωτας είναι πάντα επίκαιρο θέμα, η φτώχεια δεν θα ‘πρεπε. 

Όπως και να ‘χει, το ρεμπέτικο -για μένα- είναι ένα σπουδαίο δείγμα λαϊκής τέχνης.

Συνδυάζοντας ετερόκλητα μουσικά στοιχεία, οι συνθέτες του δημιούργησαν ένα νέο είδος που δεν χωρούσε σε κανένα γνωστό ως εκείνη τη στιγμή πρότυπο. Έναν ζωντανό οργανισμό που δανείστηκε πολλά στοιχεία απ’ το παρελθόν, αλλά φίλτραρε και αφομοίωσε δημιουργικά οποιονδήποτε “νεοτερισμό” θα το βοηθούσε να αναπτυχθεί, χωρίς ιδεολογικούς φραγμούς και με μοναδικό στόχο την ελεύθερη δημιουργική έκφραση. Η συνεχής και χωρίς όρους επαναδιαπραγμάτευση του υλικού, ακόμη και από τους ίδιους τους δημιουργούς του, το οδήγησαν σε σημείο που να αγγίζει την τελειότητα κι ο τρόπος τους θα ‘πρεπε να είναι πρότυπο για όλους μας.       

Το ρεμπέτικο εξέφρασε απόλυτα τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που το γέννησαν. Δεν χάιδεψε αυτιά, για να είναι αρεστό. Δεν μάσησε τα λόγια του. Δεν ωραιοποίησε καταστάσεις. Δεν μιλούσε από καθέδρας, ούτε βαθυστόχαστα. Σ’ αγκάλιαζε στον πόνο και γονάτιζε δίπλα σου στα στραβοπατήματα. Είπε αλήθειες με άμεσο και απλό τρόπο, κατέδειξε με ειλικρίνεια τις ανθρώπινες αδυναμίες αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

Για μένα, αυτή η αλήθεια του είναι που το κατέστησε διαχρονικό.

Και την αλήθεια της τρωτής, ανθρώπινης φύσης με όλες της τις ατέλειες, τα λάθη και τις λοξοδρομήσεις της που ύμνησε το ρεμπέτικο θα ‘ρθουμε να φωτίσουμε πάλι.

Δημήτρης Μυστακίδης

Αυτό που εξακολουθεί να μας συγκινεί στο συμβολισμό της Κασέτας πέρα από τη διάθεση του δημιουργού της να συμπεριλάβει και στις δύο πλευρές της μόνο τα αγαπημένα του τραγούδια είναι η διάσταση του δώρου, καθώς τις περισσότερες φορές μια κασέτα δωρίζεται ως μια ανάγκη να μοιραστούμε τα τραγούδια που ξέρουμε καλά, ως ένας κώδικας φιλίας και κυρίως μιας κοινής γλώσσας.

Η Ομάδα του Μελωδία 99.2